Verscherpte regels Turkse belasting aangaande overdracht van onroerende goederen

Veronique Matthys 15 mei 2015

Verscherpte regels Turkse belasting aangaande overdracht van onroerende goederen (‘registratierechten’).

Een onroerend goed verkopen, loopt net iets anders in Turkije dan in België.  Reden daarvan is dat partijen (koper/verkoper of hun volmachtdragers) alle documenten zelf bij mekaar moeten sprokkelen en zelf een onderhandse overeenkomst opstellen, die in de meeste gevallen niet geregistreerd wordt bij een notaris in Turkije.

Met deze documenten (tapu verkoper/vertaalde ID kaarten/ volmachten/ bewijs verzekering DASK/ enz..) gaan de volmachtdragers samen naar het tapu kantoor.  Het is dan ook voor de hand liggend dat vaak niet de werkelijke verkoopprijs van het onroerend goed (lees: de marktwaarde) gecommuniceerd wordt aan de ambtenaar van het Openbaar Register (tapu kantoor).  Prijsbewimpeling is niet strafbaar in Turkije.

De minimumwaarde wordt bepaald door de Gemeente.  De volmachtdragers van de koper/verkoper geven meestal een waarde door die zo dicht mogelijk ligt bij de minimumwaarde die bepaald wordt door de gemeente, omdat, u begrijpt het goed, de ‘registratierechten’ (4%) dan ook lager liggen.  Het Turkse Ministerie van Financiën heeft nu laten weten dat de bestaande wetgeving strenger zal moeten worden toegepast.  Zij heeft de ambtenaren attent gemaakt om op het tapu kantoor de werkelijke prijs van het onroerend goed te laten ‘beschrijven’.  Ditzelfde Ministerie wil dat er melding wordt gemaakt door de ambtenaren ingeval de aannemer (bvb. van een nieuwbouw onroerend goed) een lagere waarde opgeeft bij het tapu kantoor.  Een boete kan worden opgelegd indien geconstateerd wordt dat er toch een lagere waarde wordt doorgegeven.  Wij vermoeden dat de soep niet zo warm zal worden gegeten als ze wordt opgediend, maar.. verandering is zeker op komst!